روانشناسی و روانپزشکی
رضا سلمانی پور نقلبری؛ علیرضا پیرخائفی؛ جاوید پیمانی؛ علی اکبر فروغی
چکیده
هدف: اختلال افسردگی اساسی با نقایص شناختی و عملکرد اجرایی همراه است. هدف این مطالعه تعیین میزان اثر بخشی آموزش مدل درمانی فرایند تثبیت مجدد برکارکردهای اجرایی، انعطاف‌پذیری عصب‌شناختی و اصلاح طرحواره‌های مرتبط با اختلال افسردگی در جانبازان اعصاب و روان بالای 25 درصد بود.
مواد و روش‌ها: روش مطالعه نیمه‌آزمایشی در قالب طرح پیش‌آزمون ...
بیشتر
هدف: اختلال افسردگی اساسی با نقایص شناختی و عملکرد اجرایی همراه است. هدف این مطالعه تعیین میزان اثر بخشی آموزش مدل درمانی فرایند تثبیت مجدد برکارکردهای اجرایی، انعطاف‌پذیری عصب‌شناختی و اصلاح طرحواره‌های مرتبط با اختلال افسردگی در جانبازان اعصاب و روان بالای 25 درصد بود.
مواد و روش‌ها: روش مطالعه نیمه‌آزمایشی در قالب طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون و دوره پیگیری 45 روزه بود. از بین50 نفر جانباز اعصاب و روان بالای 25 درصد، که سابقه بستری در بیمارستان نیایش تهران را داشتند، تعداد40 نفر پس از تخصیص تصادفی در گروه آزمایش وکنترل، به مدت 12جلسه90 دقیقه‌ای در هفته یک بار به مدت 3ماه تحت مداخله قرارگرفتند. ابزار پژوهش عبارت بودند ارسشنامه افسردگی بک(1996)، طرحواره‌های هیجانی لیهی(2002)، کارتهای ویسکانسین(2008)، آزمون استروپ رنگی(1935) و پرسشنامه انعطاف‌پذیری شناختی دنیس وندروال(2010). داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار 24spss تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس مختلط با اندازه‌گیری مکرر نشان داد که آموزش مدل درمانی تثبیت مجدد برکارکردهای اجرایی، انعطاف‌پذیری عصب‌شناختی و طرحواره‌های هیجانی افراد نمونه به طور معناداری اثربخش بوده است. این نتیجه در مرحله پیگیری نیز دوام داشت(05/0P<).
نتایج: مدل درمانی فرایند تثبیت مجدد با اصلاح حافظه آسیب‌زا وکاهش علایم افسردگی موجب بهبود عملکرد اجرایی، افزایش انعطاف‌پذیری عصب شناختی و اصلاح طرحواره‌های سازگار و ناسازگاردر جانبازان بالای 25درصد موثر واقع شد.